Southern Scenic Route... Curio Bay - Oamaru

zaterdag 20 februari 2010

Ook vanmorgen rukte en duwde de wind nog aan de camper en lagen we zachtjes te wiegen in ons brede warme bed.... het is net als op de boot, zo breed hebben wij het thuis niet :) :) :) het bed!! lieve lezers... Ik besloot als eerste een rondje langs de stranden van Curio Bay en Porpoise Bay, waar de zeldzame Hector dolfijnen soms te zien zijn, te maken en Tineke gaf me haar camera mee om eventueel nog wat foto's te maken van deze of gene die misschien voorbij ging.... Ik ging eerst langs Porpoise Bay, maar daar was behalve veel water en golven weinig te zien dus liep ik naar Curio Bay.... Ook hier weinig leven maar ik liep over het versteende woud naar achteren om nog wat opnamen van wat bomen te maken... daar trof ik nog 2 blue Penguins dus was mijn missie al geslaagd.... Maar toen ik terugkwam bij Tineke was ze helemaal opgewonden... Waar was je nou, ik had de camera nodig want er zat een grote zeeleeuw daar op het hoekje recht voor de caravan, hij bleef daar eerst zitten, keek eens om zich heen en verdween daar tussen de flax bushes... Jammer jammer jammer... zonde dat ik niet ter plaatse was ... Tineke ging nog even wat afval wegbrengen nam voor de zekerheid nog haar camera mee en toen ze terug kwam was alles weer ok... Toch nog wat foto's van de zeeleuw kunnen maken... Vreemd dat die dieren niet alleen zover van de zee... maar ook nog behoorlijk hoog boven het water kunnen komen, al hebben zeeleeuwen veel sterkere voor vinnen dan bv zeehonden die zich meer op de buik verplaatsen... al met al weer een hele mooie ervaring.
Na Curio Bay gingen we op weg tot we bij de "Niagara watervallen" even gestopt zijn... zo heten ze echt, er staat zelfs een grote foto van de echte Falls, maar het moet een grapje van een landmeter geweest zijn.... Daarna de Matai en Horseshoe Falls bezocht... midden in het regenwoud... en erg mooi en toen naar Nugget Point, daar waren zeehonden en zeeolifanten, zoals aangegeven maar geen pinguins en dat was ook beloofd. Ik denk dat die op vakantie waren want het was warm erg warm zelfs....De zeeleeuwen en zeeolifanten waren alleen op grote afstand te bekijken maar gelukkig hadden we de verrekijker meegenomen zodat we toch een goed uitzicht hadden... De Navman dame had het al helemaal laten afweten... vandaag of morgen ga ik mijn beklag doen bij haar bazen...
Via Kaka Point reden we richting Moeraki, daar lagen een 20 -30 vreemd gevormde dingen op het strand, men noemt het de boulders maar als ik er naar kijk en uit allerlei publicaties is 1 maal het woord eieren te voorschijn gekomen... van dinosauriers ..... de vorm doet daar zeker aan denken... maar de wetenschap is niet scheutig met info.... wel hoe het versteent is enz maar wat het was ????? Mwoi no info....
Boven op de rotsen die aan het strand grenzen was een leuk restaurant met een prachtig uitzicht over het strand en de boulders... Daar namen we een koude pils... heerlijk zo in de zon, op een terras aan een prachtig strand en een blauwe zee onder een strakblauwe hemel... het is weer tijd voor beter weer na het storm weer in Bluff en op Stewart eiland... Na nog eens 40 k te hebben gereden arriveerden we op de Top 10 camping in Oamaru... Het was er al erg druk... bij de office waren al meer Nederlanders in gesprek oa een meisje alleen met een fiets... Die zien we hier nogal regelmatig, op de fiets met een tentje en dan maar tegen die heuvels en bergen op.... pff gelukkig kunnen zij ook nog wel eens naar beneden... ik sprak een fietser, een tijdje terug en die deden zo n 100 k per dag.... pfff
Hey Bram en Pia... dat is iets voor jullie...New Zealand op de fiets! De campings zijn hier allemaal voorzien van een keuken en een eetzaal, een wasserette enz.... Dus over het koken hoef je je geen zorgen te maken, Bram je stelt Pia aan als kok en jij fietst voorop en de rollen zijn verdeeld...

Onze kok heeft vanavond ook weer een heerlijke maaltijd geserveerd, ja helaas ben ik tot chauffeur benoemt, links rijden en links schakelen is niet iets waar Tinek op zit te wachten, en je kan niet alles doen, toch....

Nou Proost en tot morgen, groeten Ger en Tineke