Spectaculair !!!

Ja ja, vandaag heb ik jullie iets spectaculairs beloofd en daar halen Gerry en Jeroen het hele zorgvuldig voorbereide script onderuit tssss.... Anyways vanmorgen hoefden we er een keer niet vroeg uit... 10 uur vertrek, 9.45 inchecken. Het weer was mooi, een beetje fris, graadje of 11, maaar dat werd snel beter, geen wolkje aan de lucht dus dat beloofde veel. Op tijd in het kantoor, op tijd in de helicopter en op tijd de lucht in... wat een belevenis. We waren met 6 passagiers. Tineke, ik en nog 2 passagiers op de achterbank, ik zat bij het raam. We vlogen eerst over Fox Glacier met op de achtergrond Mount Cook, toen over de Glacier gletsjer naar boven, wat een immens grote vlakte van sneeuw en ijs is dat daar (ongeveer 20 vierkante km!!), onderweg werden er allerlei gegevens over ons uitgestort, hoe lang geleden het ontstaan was: vergeten maar wel dat een rij bomen het einde van de gletsjer 18.000 jaar geleden aangaf, nou zo oud leken die bomen me niet,... maar you never know he??? Hoe diep is de sneeuwlaag : meterje of 300!! Hoe snel glijdt de gletsjer naar beneden: meter of 3-4 per dag, hoeveel sneeuw er op die ijsvlakte daar boven in een jaar valt: meterje of 8!! enzovoort enzovoort... Daarna een een landing in de sneeuw, inderdaad spectaculair... stralende zon en daar sta je dan...snel wat foto's en film en daarna mocht Tineke op de voorbank, samen met de dame die naast haar zat op het eerste gedeelte van de vlucht... Ik zat weer bij het raam en knipte foto's of het een film was...Tinek liet de filmcamera de hele tijd lopen.--- wat een mooie beelden zal dat opleveren...
Maar aan alles komt een eind en de volgende attractie wenkte alweer... achter de horizon. Voorlopig dus sturen... Het groen, groen, groen duurde weer uren... al wisselde de weg van zigzag naar recht en weer terug best wel vaak, veel enkele baan bruggen veel reparaties aan de weg, is ook niet best voor het uurgemiddelde van onze VW campervan. We stopten noch een paar keer, oa bij een prachtige waterval van misschien wel 25-30 meter hoog. Daar werd net een busblik jappanners losgelaten en Tokyo was gearriveerd, maar een foto wilde een van deze mensen wel van ons maken.... Daarna veranderde het landschap beduidend toen we bij Lake Wanake en daarna Lake Hawea arriveerden. Veel minder regenwoud maar veel meer geel gras... Na een tijdje gebabbel van onze Navman dame te hebben aangehoort stopten we weer feilloos op de geprogrammeerde plek. De formaliteiten waren een formaliteit en na de camper op de aangewezen plaats gestald te hebben, de kabel geconnect, de stoeltjes en tafel opgezet in de schaduw, de bierdop verwijderd... was het weer tijd voor een aangename relax... maar niet voor Tineke, die ging eerst plonzen in het zwembad, dat haha volgens haar ijselijk koud was.... blij dat ik daar niet in getrapt ben... trouwe lezers... morgen gaat de reis verder naar...Te Anau!!! Any suggestions, Jeroen? Arjen misschien? Jullie zijn de wereldreizigers, we horen graag tips... proost en tot schrijvens...

doei Ger en Tineke