275 warme kilometers naar Kaikoura

Kaikoura, dinsdag 23 februari 2010

Als ik de datum bekijk en aan Holland denk,krijg ik een rillerig gevoel, niet dat ik het koud heb hier of thuis (thuis gooien we een blok hout op of in de kachel of we zetten de thermostaat een graadje of 3 hoger, of als we naar buiten gaan doen we een extra sjaal om enz...) maar hier, lieve lezers, is het 32 graden in de camper.. en dat is heerlijk met de gordijnen dicht en de deuren tegen elkaar open.... een koel briesje waait door de campervan, we drinken gewoon koffie met een koekje want na 275 k highway wil je wel een opkikkertje. We hebben net ingeboekt en er zijn walvissen en dolfijnen en morgen schijnt het een nationale feestdag te zijn hier, maar waarom en voor wie? ik weet het niet en de toen ik het de infolady vroeg zei zij: don t worry.... so why worry?
Een andere dame was vandaag zeer lui, ik bedoel de Navman dame die ik Annie noem, Annie had vandaag geen zin, ze ging voortdurend op de slaapstand, liet ons weten een lege batterij te hebben en dat ze onmiddelijk en direct moest worden aangesloten op een powersource... We hebben het een tijdje aangekeken maar daar kan je toch niet aan toegeven?? pfff dus tenslotte haar alleen aangezet als we ergens ongeveer af moesten slaan. of als we haar echt nodig hadden. In Chevrion even gestopt bij een prachtig kerkje helemaal van keien in de oud engelse stijl, boodschappen gedaan bij 4 corners en daarna weer doorgegeaan....
We begonnen vanmorgen om 8 uur, alle connecties inclusief met Pat (Roger lag nog op bed) disconnected en de WC productie en het grijze water gelost, daarna getankt in Akaroa en de gastank (keuken) laten controleren, daar was na ruim 14 dagen nauwelijks iets uit dus daar maken we ons ook geen zorgen meer over... Na in de Zandvoort mode de eerste 30 km gedaan te hebben kwamen we op rechtere en bredere wegen, alleen was er om de km weer een wegreparatie, en dat vond ik minder leuk, de tegenliggers scheuren zo hard dat het grint bekant door de voorruit heenkomt... Pffff Ik kan die stenen toch niet terug gooien? al zou ik het soms wel willen....
Anyways, Annie staat ingesteld op de kortste en/of snelste weg... en louter uit balorigheid stuurde ze ons midden door de grote stad Christchurch terwijl er bij nader inzien een weg om de stad heen ligt die veel sneller moet zijn... maar ach van uit de auto een stad bekijken is het minst erg, een stad bezichtigen met shoppen enzo lijkt mij pas erg... We stopten voor het veelgeprezen ontbijt bij een strand, prachtig plekje en zoals alle stranden vreselijk rustig.... Na weer op pad te zijn gegaan naderden we Kaikoura en net als naar Akaroa moesten de laatse 25 -30 in de Assen stijl gereden worden.... de weg loopt langs de zee en er is geen recht stuk te bekennen wel tunnels en haarspeldbochten maar niet omhoog of omlaag... Zo kwamen we bij de Top 10 camping en daar kregen we plek 53 toegewezen, met electro en stromend water...
Het originele plan was van Akaroa over de Arthur pass naar Greymouth en dan van Greymouth over de Lewis pass via Hamner naar Amberley...De weg naar de Arthurpass schijnt van het kaliber MonteCarlo te zijn (Tineke begon al te zweten, maar wou geen spelbreker zijn) en Greymouth ligt aan de westkust en aan de westkust is het op het ogenblik bewolkt en niet te warm, verder is Greymouth geen mooie stad. De weg over de Lewis pass is ongeveer Neurenberger Ring, wat makkelijker dan the Arthur Pass maar toch een uur of 4 door de bergen. Deze info kwam van Roger... en dus hebben we gekozen voor 1 of 2 dagen Kaikoura en veel relax.... Tineke is nu in het zwembad en ik denk sterk aan een koel biertje....

Als er nog nieuwe ontwikkelingen zijn vandaag laat ik het nog wel weten...

proost en groeten, mag ook andersom... groeten en proost...

liefs Ger en Tineke