rust, relax of inspanning????

12 februari, een rustdag in Motueka.

Rust? Wat is rust als je je om 8 uur moet melden bij de campingoffice omdat er dan een bus op je staat te wachten. Alsof rust altijd in een of andere activiteit moet worden omgezet.... pfff.. Ja ja ik weet het wel: alles zelf uitgezocht enzo... Anyways, we werden opgehaald door een paar busjes van de Abel Tasman Sea Shuttle company, local owned and operated, erg belangrijk!!
We werden naar Kaiteriteri gereden en onderweg bijgespijkerd over wetenswaardigheden van de streek, zo is de productie van fruit sinds kort groter als (voor Connor: dan) de productie van California, wordt er verder veel hop verbouwt, dat wordt geexporteerd over de hele wereld, misschien ook wel naar Holland en worden duizenden tonnen fruit vernietigd omdat kopers er niet zijn of niet willen betalen of omdat de kwaliteit niet 150% is.... whatever.
We bereikten het strand van Kaiteriteri om een uur of 9 waar we werden opgewacht door een horde andere mensen en 3 catamaran achtige motorboten en begeleiders. Naar gelang het programma waar je voor ingeschreven had werd je een boot gewezen en spoedig daarna verlieten wij het strand op weg naar het Abel Tasman National Park. Met een stralende zon in het achterhoofd (was beloofd !!) gingen we op pad? op het water dan? waterpad ofzo??? Nou ja we gingen varen, erg hard, hoop herrie en speedcruiserachtige golven achter de boot, metertje hoog ofzo... We voeren langs verschillende stranden en eilanden, werden voorgelicht over de historie en huidige situatie... bezochten een (kleine) zeehondenkolonie... en van lieverlee kwamen we in de regen terecht... mist eerst, toen motregen en daarna een plensbui die duurde en duurde....
Voor de echt diehards die op Totarunui, het verste van Kaiteriteri, uitstapten was het dramatisch.... gewoon geen zicht door de regen en geen plaats om te schuilen.... bye bye. De volgende stop was Awaroa hetzelfde laken en pak maar wel ruimte om te schuilen, ik denk niet dat ik een stap verder gezet had :) er is een lodge EN een cafe.... Toen Tonga Bay, de volgende stop, was nog wat motregen en het weer een heel stuk lichter... we kregen hoop...Daar was Bark Bay, waar vroeger de zwarte bast van de bomen werd gestript en gekookt om teninne te winnen. Hier gingen wij van boord, een spetterje regen, mwoi dat kon nog, maar voor de zekerheid toch maar een paar plastic ponchos gescoord (2.50 p.st.) want het was minstens 2,5 uur lopen en je weet het maar nooit heh? Nou nadat we het strand hadden verlaten begrepen we de term regenwoud... ponchos aan en aanhouden... Een smal pad liep langs de kust omhoog en omlaag, over riviertjes en door diepe dalen en over redelijk hoge toppen... Gelukkig voor Tineke was het regenwoud tot op de rand van het pad, was het daar niet geweest dan zouden we waarschijnlijk nog aan het begin van het pad staan... ben ik bang :). Waar je ook maar keek, groen, groen... varens, bomen, boomvarens en varenbomen... you name it, its there... en regen... constant!!
Maar mooi, heel mooi, prachtig en avontuurlijk... toch? Hier en daar, op misschien wel 300 of 400 hoogte hadden we een prachtig uitzicht over een verlaten strandje, zoals ze alleen voorkomen in reisgidsen, maar ze bestaan echt hoor... zelf gezien.. in de regen... ha ha. Maar de film en de foto's gaan het allemaal vertellen... Het plan was om om ongeveer 15.30 op gepickt te worden door een van de catamarans op Torrent Bay na een tocht van ongeveer 7.5 km. Maar er werd gezegd dat er om 13.30 ook een boot was voor een andere route, maar je kon mee als je er was...
Wij waren er ... en een half uur later in Kaiteriteri, waar de zon wel scheen en we na een heerlijke capucino in een restaurant aan het strand, de bus van 4 uur hebben af zitten wachten. Al met al een fantastische dag... toch? want in het regenwoud regent het nou eenmaal.... denk ik :)
Thuisgekomen was het tijd voor een heerlijk biertje: Monteith's Raddler bier... geen pils maar gewoon lekker, thuis hoeven we het waarschijnlijk niet meer maar hier smaakt het heerlijk.

Proost en groeten van Ger en Tineke uit Montueka van de Top 10 Camping.... Aanbevolen