2 de etappe: Te Awamutu - New Plymouth

dinsdag 9 februari

De 2de etappe: van Te Awamutu naar New Plymouth...

Het waren geen pensionado tijden dat wij ontwaakten, douchten, inpakten en weer op pad gingen.... Deze keer ging de route via Otorohanga en Te Kuiti en nog veel meer vreemde namen naar Taumarunui. En daar begon de geplande attractie van de dag.... The Forgotten World Highway.... Dit is een 155 km lange geschiedenistour terwijl een adembenemend landschap aan je voorbij trekt. Het is een smalle weg, nauwelijks breed genoeg voor de camper, (Tineke had dus regelmatig angstige momenten of we wel op de weg bleven of bomen en paaltjes zouden raken, later bekende ze me dat ze soms dacht dat we op Zandvoort reden, en ik geef toe dat ik een keer gezegd heb, Schumacher: EAT YOUR HEART OUT!!!) en hier en daar ontbrak dus een verharde bovenlaag en reden we met een stofwolk achter ons aan over een grindweg.... aangezien we nog niet ontbeten hadden stopten we al gauw voor een bacon & eggs uit eigen keuken... terwijl onbekende vogels de vreemste geluiden voor ons lieten horen. Maar dat is zo mooi, je stopt en even later heb je koffie of ontbijt of whatever... Het leek wel of we steeds verder de jungle in reden.... massieve muren van groen links en rechts van de weg, afgewisseld door weilanden en andere agrarische activiteiten. De tomtom weigerde mee te werken aan deze expeditie, naar later bleek omdat in de afstelling gravelroads waren verboden... Elke 2 uur stopten we om de inwendige mens te versterken... Het gemiddeld lag ergens in de buurt van de 40 a 50 km per uur... stops included. Echt een avontuur... hier en daar waren de bruggen net smal genoeg voor een voertuig... dat was niet zo erg maar ook een tunnel en stukken weg waren daar nauwelijks breed genoeg voor een camper. Gelukkig waren er weinig tegenliggers dus we vorderden langzaam doch gestadig, over passen en door diepe dalen, door dichte bossen en langs steile heuvels die zover reikten als je kon kijken... prachtig, ongelofeljk enz. Varens als bomen, rivieren in alle maten... het was een hele belevenis.... Na heel veel haarspeldbochten en afdalingen arriveerden we in Stratford, vandaar Highway 3 naar New Plymouth, een bezoek aan de plaatselijke VVV hielp ons weer verder en na een kleine rit, inboeken en installeren was het tijd voor een koud biertje uit de eigen koelkast... proost mensen... het is hier heerlijk warm, het bier smaaakt dan toch beter als (voor Connor: dan) het buiten koud is. Wij hebben een geweldig leuke tijd.... straks gaan we een moot gerookte vis eten die we van Ed hebben gekregen, dat ziet er dus weer geweldig uit. En morgen rijden we naar Wellington plusminus 350 km, want donderdag moeten we al om 7:25 klaar staan voor de ferry naar het zuidereiland...

hoe is met jullie allemaal, bedankt voor alle reacties, wij vinden het geweldig dat jullie ons zo volgen...

doei groeten Ger & Tineke